05 plannen zonder plan

Na een goede vlucht kom ik aan in Surfers Paradise. Wat een vreemde wereld is dit! Het voelt aan als een Spaanse badplaats Benidorm, met haar hoge gebouwen en een flinke vleug Loret del Mar, vanwege de stapmogelijkheden (maar dan alles honderd keer toffer). Alleen zijn er heel veel jonge mensen. In dit geval veel Engelse. Dus er moet uitgaan worden. En dat wordt dan ook elke avond gedaan vanuit het hostel met een hele groep een club in. Ik heb Melbas gezien, waar je Corona’s en bier kon drinken voor $2,50 (normaal 7 a 8 dollar, zie Sydney of andere plekken). Daarnaast ook een irish pub, Sin City en Beergarden gezien.
 
Ja qua stappen zit je goed in Surfer Paradise. Misschien had het ook beter Club Paradise kunnen heten. Want na Sydney (manly beach en bondi beach) zijn hier bijna geen suffers te spotten. Maar eigenlijk is Surfers Paradise niets meer dan stappen en uitslapen op t stand. Oke, het heeft niet vijf water/pret-parken. Zeker een zeer leuke tijd gehad. Nieuwe kamergenoten ontmoet; Emma Kristine, Martin, Kita en Lars. Ook kwam ik drie mensen tegen uit Manly Beach.
 
Dus ik wilde weer wat nieuws zien. Ik hoorde in Surfers Paradise dat Byron Bay wel heel chill scheen te zijn. Dus reis ik twee uur naar het zuiden om mijn nieuwe koers uit te zetten, Byron. In de bus ontmoet ik drie Duitsers; Alex, Chrissie en Johannes. Tijdens de rit leuke gesprekken gehad. Twee van de drie zaten al voor bijna een half jaar in Australië. Altijd leuk om de verhalen te horen. Ze vertelde dat ze een auto hadden in Cairns en vroegen of ik ook misschien zin had om met hun te reizen. Ze lieten het nog wel horen wanneer. Prima, dan houden we wel contact.
 
Na aankomst in Byron Bay ga ik naar mijn nieuwe hostel; Art Factory. Echt heel gaaf. Ligt tussen de bossen. Er staan een soort van woonwagen en tipi. Ook kun je er je eigen tentje neer zetten. Ik verblijf in een Dorm met zes mensen om een kamer. Er hangt een chille sfeer, mensen lopen met vogels op hun schouder en zijn deels blijven hangen in het hippie tijdperk. Het heet niet voor niets Art Factory, want er zijn muziek avonden, joga lessen, kunst/schilder activiteiten, kortom een creatieve plek.
 
Hier ontmoet ik maar liefst acht mensen uit eerdere hostels en tijdens het verkennen van het dorp zie ik nog een aantal bekende gezichten. Erg grappig dat je steeds weer bekende tegen komt. Nu dus uit Surfers Paradise en Sydney.
 
Ik heb in Byron Bay het meest oostelijke puntje van het Australische vasteland gezien. Ook ben ik wezen surfen. Hartstikke gaaf, maar wel heel hard werken. Ook hier naar een aantal bar/clubs geweest. In Byron heb ik ook nog gratis hamburgers gegeten. Niet zo spannend, maar wat smaakte de vier hamburgers goed! Ja, soms moest ik ook gewoon zelf koken, maar die avond had ik er nu niet geen zin in. Dus na de vier hamburgers een zak chips en wat drinken gekocht en richting het strand gegaan.  Ook daar ontmoet je dan weer mensen waar je aan kunt schuiven (oftewel je zak chips mee kunt delen, haha). In Byron ben samen met Louise naar een Turks theehuis geweest en de hele avond (sinds lange tijd) Nederlands gesproken. Uiteindelijk hoefde ik hier ook niets te betalen.
 
Zoveel mensen weer ontmoet en Byron Bay voelde zo fijn, en toch verlaat ik het weer. Ergens op straat in Byron ontvang ik een wifi netwerk en boek ik mijn volgenden bestemming: Brisbane.
Brisbane is vier uur rijden vanuit Byron. Het is weer een ‘echte’ stad in vergelijking tot het dorpje Byron Bay. Na aankomst in mijn hostel: Bunk, ga ik eten met Julia (Duits) en Jimmy (Taiwanees). Althans zij stellen voor dat ik mag koken en zij betalen. Nou prima deal lijkt mij! Dus maar weer pasta gemaakt haha.
 
De volgende dag met Dominique (Duitser) op pad geweest. Hij had opgezocht wat we allemaal gratis konden bezoeken. Dus naar twee musea geweest en rond geslenterd in de stad plus de lagoon.  Later die avond met het pondje (gratis) terug richting ons hostel. Het vreemde aan Brisebane is dat het ‘s avonds een uitgestorven stad is.
De dag erna langs de oever gelopen en daar liep ik toevallig weer een Nederlander tegen het lijf die daar ook alleen liep. Die middag met Miranda brood gekocht en kip en tonijn uit blik (en dan smaakt het bijna zo als een broodje van de subway). Van Dominique had ik gehoord dat Moreton Bay heel mooi moest zijn, dus maar een trip geboekt (dagexcrusie).
 
Moreton Bay was geweldig mooi! Iets meer dan een uur varen en dan kom je aan op een plek waar vijftien scheepswrakken zijn afgezonken. Hierachter kunnen kleine plezierjachten voor anker omdat de golven van de zee gebroken zijn. Daarnaast zorgen de scheepswrakken voor een goede schuilplaats voor vissen, net als het koraal. Dus ik ben er wezen snorkelen! Was geweldig mooi! Er zou een tijgerhaai (?) zitten maar ik heb de vis niet gezien.
Ook ben ik met een motorboot het water op geweest. En ik heb nog nooit op een Seagway gereden (of gestaan) dus ik dacht laat ik dat ook eens doen. Er zaten namelijk drie activiteiten bij de prijs in.
Toen ik vertrok vanuit Moreton Bay naar Brisbane, werden we erop gewezen dat koningsvissen aan het jagen waren op een school kleinere vissen. Gaaf om te zien vanaf de boot.
 
Elke plek dat ik toe nu toe heb bezocht, vond ik zo fijn en eigenlijk vervelend om te verlaten. Maar ook tegen Brisbane moet ik vaarwel zeggen. In Brisbane heb ik opnieuw contact gehad met de drie Duitsers waarmee ik zou kunnen reizen vanuit Cairns naar Darwin en Alice Springs. Echter na mijn ticket geboekt te hebben liep het even wat anders…