13 op naar de andere kant

Aangekomen in Darwin, breng in de nacht door op de parkeerplaats. Klinkt niet echt mindblowing… Omdat ik er maar 1 nacht in Darwin blijf, zag ik niet de noodzaak om in een hostel te zitten. Ik parkeerde mijn auto bij een hostel waar ik 5 maanden eerder gezeten heb. Wat dus wilt zeggen; ik ken de weg. Dus ik kan gebruik maken van alle faciliteiten, zonder in te checken.

Middags ontmoet ik mijn reisgenoten. Maar wat blijkt, voor het eerst sinds dat ik een routetrip plan komen er twee niet opdagen. En ik had niet echt de behoefte om langer in Darwin te blijven. Temeer omdat ik hier al een paar maanden geleden verbleven hebt voor een aantal dagen. Maar gelukkig kwam er één iemand opdagen: Katy (Oostenrijk).
We besloten tegen vieren te vertrekken. Mochten er toch mensen reageren, kunnen ze mee reizen.

De trip ging naar Kakadu National Park. Fantastisch om te zien! Een mooie uitzichtpunt aan de rand van het NP geeft je een wijds uitzicht over Arnhemland, Aboriginal land). Iedereen kent wel de film The Lion King. Nou… Dat gevoel heb je daar ook, dat je op de rots staat en uitkijkt over een verbluften landschap. Je kunt er uren naar kijken, dus 5 minuten later vertrokken we hahah… Nee, het was geweldig om te zien. Evenals de wetlands. Ook zagen we diverse muurschilderingen, gemaakt door Aboriginals.

O, en in elk beetje water kunnen krokodillen zitten. We stopte bij een rivier. De krokodillen kunnen geen steile oever op klimmen, dus aan de oever ben je over het algemeen veilig. Maar ik kon het niet laten om een aantal goede foto’s te maken dus liep ik (op veilige afstand, mam!!!) richting de oever. En volgens mij hadden de krokodillen dat meteen door. Als sluipmoordenaars zwemen ze rustig naar je toe. O, en met ze bedoel ik dat er vijf op me af kwamen. Maar ik had me foto! Ook zaten er overal enorme vleemmuizen (volgens mij heette ze flying dogs, maar kan me vergissen).

Kakadu NP is vrij groot (denk ongeveer de grootte van Nederland) dus er zijn veel punten te zien. Veel plekken kun je alleen met een 4WD zien. Helaas is mijn auto geen Jeep. Maar ik ben niet uit het veld geslagen en rij een dirt track. Een behoorlijke hobbelige weg leidde ons naar een waterval 40km verderop. 40km is niet veel, maar offroad voelt het lang! Eenmaal aangekomen zagen we de waterval. En het water sijpelt van de rots af en drukt in de pool onderaan de waterval. Mhhh, had iets spectaculairs verwacht na zo rit. Misschien dan maar een duik ter verkoeling? We zagen een man met kinderen in het water, dicht mij de rand. Ik vroeg of je kon zwemmen. Hij vertelde dat het kon. Dus hier zitten geen krokodillen? Jawel, alleen maar freshwater crocs. EN ze houden zich schuil tussen het riet. Maar als ik het woord krokodillen hoor wil ik al niet meer… De man lacht en zegt, eten geen mensen. Hooguit happen ze uit verdediging. Vervolgens springt er een oudere vrouw het water in en begint baantjes te trekken. Oke ik ben een lafaard, dit doe ik dus maar even niet. Vooral nadat ik zojuist de zoutwater krokodillen zag.

De volgende dag bij een andere pool, waar wat meer mensen waren, wel het water ingegaan. Maar toch zwemt het niet echt lekker als je krokodillen vallen (stalen kooien) in het water ziet. Ze zitten hier dus ook… zucht. Ok ik heb gezwommen voor 3 minuten, toen was ik afgekoeld haha. Terug de auto in en de reis vervolgen.

We stopte nog bij de pink zoo, een gratis dierentuin vlakbij the ‘tree way point’. Niet spectaculair maar wel andere dieren als krokodillen. Ze hadden vogels in kooien en kangoeroes rond springen. Gelukkig ongevaarlijk!

We passeren Mount Isa en gaan naar de lookout. Gelukkig wijzen bordjes dat ik nog zo 15.724km van Londen af ben. Ik ben dus helemaal niet zo ver weg… Mount Isa is vrij groot, dus doen we hier boodschappen. Terwijl we dat doen gaat het brandalarm af en moeten we de winkel uit (Coles). Gelukkig is niemand gestrest in Australie. Er is geen rook of brand, maar het enig wat ik hoor is “no worries”. Een uur later kunnen we weer winkelen. Helaas is onze winkelwagen niet meer op dezelfde plek. Grrr, kunnen we weer opnieuw beginnen met winkelen.

We besluiten om in plaats van de kust meer in land te blijven rijden in de omgeving van Cairns, Tableland. Een hele andere omgeving. Groene gras heuvels, tropische bossen waar een weg zich golvend doorheen baant. Onverwachts mooi. Volgens Katy lijkt het een beetje op Oostenrijk maar dan hebben ze hier palmbomen en tropische bossen. We stoppen bij een aantal oude vulkanen. De krater is gevuld met water als een meer. En er zwemmen hier schildpadden rond. Niet groot of zo, maar ze zijn wild en niet in een kooi!

Aangekomen in Cairns wil ik richting Brisbane. Dus zeg ik weer gedag tegen Katy en ga ik opzoek naar nieuwe reisgenoten. Hopelijk vindt ik nu meer reisgenoten…