23 het regent (zonnestralen)

Vanuit Auckland begint de reis met Seastian, Vanessa en mij. We op zoek naar een kamping. Uiteindelijk vinden we er een en slapen we aan de kust, met de zee als achtergrondgeluid. De tent is uit het zicht, want we zijn opnieuw illegaal aan het kamperen. En de volgende dag kunnen we weer gewoon doortrekken naar Coromandel. Een hele mooie rit langs de kust brengt ons bij het startpunt van twee natuurfenomenen; Cathedral Cove, een prachtige wandeling langs prachtige baaien brengt je bij een aantal adembenemende strandjes. De zee is zo helder als water, gewoon heel indrukwekkend. Cathedral Cove is een soort arch die door het water is uitgefreesd. Normaal loop je van de ene bay naar de andere. Nu is er een doorgang die de twee baaien verbindt. Vervolgens gingen we naar Hot Water Beach; waar warm water uit de grond komt naar het oppervlak. Toevallig is die oppervlak aan het strand. Je kunt dus putjes graven waarin het water blijft. Dus net als tientallen andere mensen ook een putje gegraven in het zand. Helaas ons eerste put wat echt bovenop de Hotspring. Waardoor je niet eens in gegraven putje kon gaan, was meer dan 60graden. Het nieuw putje was beter. Koel zee water mengde zich met het heette water. Dus lekker aangenaam. Al moet ik zeggen, toen ik uit het water ging, was het toch vrij koud haha…

Natuurlijk is het weer ook wel eens wat wisselvalliger, dus verbleven we in een hostel. De eerste was in Tauranga. Na een wandeling op de berg, begon het langzaam te motregen. Geen probleem, nachtje hostel voor een goed bed en een lekkere warme douch is ook niet verkeerd! Het hostel was gezellig en als snel waren we aan de praat met Paula (spaans) en Maru (argentijns). Begin van de avond startte we in de keuken en hebben daar bijna de hele avond nog zitten praten. Ook kwam er een Duitser die mij uit het niet een (ongeopend  ) biertje gaf. Echt een gezellig hostel. Maar de volgende dag moesten we helaas uitchecken om de trip te vervolgen…

Op naar Rotorua, ligt in een gebied met veel geothermische activiteiten van vulkanische oorsprong. Het stink er altijd naar rotte eieren. Maar naarmate je er een tijdje bent, ruik je t niet meer. Ze hebben er mutpools, een soort drijfzand maar dan rond de 70 graden. Ze hebben er geisers, heel tof om te zien. Elke uur spuit de geiser 30 tot 40 meter hoog water de lucht in. Ook hadden ze van die warm water voetbadjes waar je in kon zitten met uhhh… je voeten. Lekker warm!
Ook hier hebben we een dag in een hostel gezeten. En het leuke was, de mensen die verantwoordelijk waren in het hostel (de staff) had een klein feestje waarbij ze aan ons drinken gingen uitdelen… hoppa, top hostel haha.

De volgende bestemming was avontuurlijke Taupo. Waar je allerlei activiteiten kon doen. Sebastian heeft hier geskydive’d en ge-bungeejumpt. Ik heb daar toch meer voorbereidingstijd voor nodig, hij besloot het aldaar. We hebben in dit stadje, vier dagen doorgebracht omdat het een aantal keer regende wanneer we een wandeling. We wilde namelijk heel graag de Tongariro Crossing doen. Uiteindelijk wel gedaan. Gelukkig hebben we hebben we nog een hoop andere dingen kunnen doen in de omgeving. En… we hadden steeds een persoon waar we naartoe gingen. Onze weerman, die steeds vertelde of we een wandeling konden maken. En steeds had hij gelijk; ‘vandaag regen maar na 11u trekt het waarschijnlijk open’ . Top de wandeling over de vulkaan kon beginnen! En uniek landschap, bedekt met vlokjes sneeuw, harde wind en mooie uitzichten, zorgt ervoor dat je ogen te kort komt. Echt ontzettend mooi (het eerste stuk, het tweede stuk was minder doordat het meer eentonig was en je natuurlijk niet meer voor de top liep, maar weer omlaag). Ik denk dat mijn foto’s genoeg zeggen over het lava-achtige landschap. Zwarte rotsen en stenen en dan de witte sneeuw erop, een mooi contrast. Ook waren er drie ijsblauwe meertjes bovenop de top van de vulkaan. Ach, je moet er geweest zijn, haha….

Verder naar het zuiden, komen we in Whanganui. Waarbij ze zwarte stranden hebben met heel fijn zand. Daarna zijn we doorgereden naar Mt Egmond NP, een plek waar één vulkaan alle aandacht op zich vestig, want de rest is vlak. Ene ook op deze top, sneeuw. Een mooie wandeling in het park brengt ons langs watervalletjes met ijswater. Heerlijk verfrissend haha…

En na al deze avonturen komt langzaam het einde in zicht. Nog een laatste bar avond met Vanessa en Sebastian. We gaan met een stel Fransen de bar in. Erg gezellig! De dag erna nemen we afscheid van Vanessa en gaan Sebastian en ik verder over ‘the forgotten highway’. Het brengt ons opnieuw bij unieke watervalpartijen en een mooie slingerweg door de groenen puntige bergen van het Noordereiland. We moeten nog een paar keer schapen omzeilen maar aan het eind van de middag komen we aan in Hamilton.

De trip van zo 1.500km zit erop. En in elke (uit)hoek in Nieuw-Zeeland is wel iets te zien. Het landschap is mooi, de ontmoetingen geweldig! Ik kan niet wachten tot het Zuidereiland. Maar eerst zeg ik opnieuw gedag tegen een reisgenoot. Samen hadden we al de grootste lol.
Ik blijf in Hamilton en Sebastian gaat terug naar Argentinië.
Nu ben ik bij de gezelligste familie van Nieuw-Zeeland. Bedankt, Inge. Ene ik ben de eerste Nederlander die hun nieuwe huis ziet! Het lijkt net of ik een beetje thuis ben haha. Kan weer eens Nederlands spreken!

Op mijn volgende trip sluit ik het noordereiland af en ga ik naar het zuidereiland… ‘… dit was het dan al weer. Tot de volgende keer maar weer’