15 de ontmoeting deel 2

Inmiddels hebben Janina Tobi en ik Townsville achter ons gelaten. We rijden richting Airlie Beach, waar de hoofdattractie de Whitsundays is. Het moet fantastisch mooi zijn volgens vele. Vol goede moet komen we aan in het kleine maar overgoten toeristische dorpje. Ik schat, binnen elke 10 meter zit opnieuw een reisbureau waarbij je een tour kunt boeken naar de Whitsundays. Oke, eerst maar eens een paar reisbureaus afgaan om te kijken wat de prijzen zijn. Deze kunnen behoorlijk verschillen door de verschillende boten: partyboten, catamarans, zeilboten en motorboten. En ook nog variërend in grootte. Pfff… het moet er wel ongelofelijk druk zijn als al deze maatschappijen en boten rondjes varen in de Whitsundays…

Uiteindelijk kiezen we alle drie voor een klein zeiljacht. De tour is twee nachten/drie dagen en eten incl. plus we krijgen twee overnachtingen in een hostel cadeau. Dat komt mooi uit want over twee nachten vertrekt deze boot. Dus we hebben een aantal dagen in Airlie Beach. Volgens mij hebben we niet bijster veel gedaan, deze dagen heerlijk gerelaxt. Tja, als je aan het rondreizen ben heb je ook zo je relax momentjes nodig, want reizen is intensief ;)!

De dag van vertrek zeulen we met drank naar de boot. Want ze hebben geen licentie om alcohol te schenken dus het is Bring You Own drinks. In totaal waren er elf andere personen die mee gingen op deze trip. Een lekker compact groepje (vooral als je het vergelijkt met de boten met vijftig personen). En na mate de trip volgt, denk ik dat ik (we) een uitstekende keuze hebben gemaakt! Aan boord zijn het vooral vijf personen waarmee we zitten. Ik, Tobi, Jannina, Chelsie en Tamara (laatste twee zijn Nederlanders). We spraken de hele tijd Engels. Zelfs als we als Nederlanders onder elkaar zaten. De crew van de boot bestond uit twee personen, de eigenaar en de stuurman en de ‘dekkie’ (volgens mij een soort van matroos). De eigenaar kwam net uit een film van Rambo. Het was een brede opgepompte gast. En je zag aan alles dat hij behoorlijk trots op zichzelf was haha. Met zijn borst vooruit haalde hij je (of het groepje) op, al staand in zijn rubberen speedboot (een pendel bootje tussen het eiland en zijn jacht). Ik noem ‘m skipper; mooi figuur, hahah…

Het begon goed, na een paar uur varen meerde we aan bij één van de eilandjes. We keren een (gratis) introductieduik. Hartstikke tof en tegelijkertijd ook spannend. Ik heb nog nooit gedoken, dus weet totaal niet wat me te wachten staat. Al kan ik raden dat het hier fantastisch moet zijn. Het water is kristalhelder en de onderwaterwereld adembenemend. Mooie koraal en een veelvoud van vis(jes). Allereerst doen we wat oefeningen in ondiep water. Zoals gebaren onderwater en je mondstuk zoeken als die om wat voor reden uit je mond gaat. Dus na een zware training van vijf minuten, haha, gaan we het diepere water in! En het is geweldig! Ik had het niet eens door maar op een bepaald moment keek ik omhoog en zag ik dat ik vijf tot zeven meter onder water was. Tja, ik voelde het wel een beetje aan mijn oren (ik weet hoe ik mijn oren moet klaren in het vliegtuig maar onderwater had ik er meer moeite mee). Maar geen last van gehad nadat ik boven water kwam. Maar een hele gave belevenis! En kreeg nog een compliment dat ik zo zuinig had gedaan met de zuurstof. De duikinstructeur vroeg namelijk of ik vaker had gedoken.

Ik weet niet wat het was op de boot, maar ik was steeds vroeg wakker. Ik was steeds rond 6u wakker. Vaak waren de ‘dekkie’ en skipper al op. Dus sprak wat met hun en ging dan genieten van de opkomende warmte van de opkomende zon. Ongelofelijk mooi, dat je vanaf je zeilboot tussen de eilandjes voer. De zon glinsterde als een gouden bol over het zeewater.
We gingen naar Whitehaven Beach en dat is een ware postcard waar je in loop. Je zou het kunnen google’n, maar fantastisch! We waren er lekker vroeg, dus nog geen andere gasten op het strand. Toen rond 10u meerdere boten arriveerde en het strand drukker werd, verdween toch een beetje de magie. Dus het was fijn dat we er al zo vroeg waren. Ik heb er roggen en haaien van een meter gezien. En tijdens de zeil/boottocht hebben we ook walvissen gezien. Ze kwamen uit het water en doken de zee in met hun vin in de lucht. Maar helaas waar bleven nu toch die schildpadden! En jawel, de laatste dag heb ik kunnen zwemmen met zeeschildpadden. En niet één, er zaten er drie. Wat werd ik toch verwent deze tocht! Alles wat we gezien hadden, de leuke groep, het duiken en snokkelen, de gesprekken en de lange avonden… Ik kan niet anders zeggen dan dat het perfect was. Zulk mooi weer, zonsopkomst en zonsondergang en de onderwaterwereld. Ik wil terug!!!
Maar goed we komen aan in Airlie Beach en besloten om die avond nog op stap te gaan als een soort van afsluiting op de trip. En het werd nog een lange avond!

De dag erna namen Tobi en ik afscheid van Janina. Zij moest voor een bepaalde datum in Brisbane zijn en we gingen dat nu niet meer halen. Die dag zijn Tobi, ik en Tamara een (drooggelegen) waterval gaan bezoeken. Het was een avontuurlijke wandeling, waarbij we zelf maar het pad moesten bepalen (want er was geen pad, waarschijnlijk was het ook niet echt een route die je kon wandelen).

Die middag zijn Tobi en ik doorgereden richting Mackay waar het regende, dus meteen door richting het zuiden. Ik ben hier voor de zon, ja… We komen in Bundaberg aan. Hier werken momenteel de Fransen, Thibaud, Emily en Manon. Heel leuk om hen weer te zien! Nog gezeten bij hun hostel en tegen de avond rijden we door, om verder af te zakken richting Brisbane.

Ok ik heb veel gezien deze trip, om niet elk stand te beschrijven als fantastisch (wat hartstikke vervelend voor jullie moet zijn om te lezen) komen we aan in het paradijs, haha. Nee een kleine opsomming is: the Town of 1770 (bij Agnes Water), waar Tobi en ik gewandeld hebben. Rainbowbeach waar we heerlijk in de zon hebben gelegen en nog gezwommen hebben in de zee. Oja, een dag of twee ervoor was een surfer gebeten door een haai in Byron Bay. Dus niet echt diep de zee in gegaan. In Noosa en omgeving hebben we gewandeld en diverse lookouts gezien.
Ook zijn er wat meer inland gaan rijden, om het achterland te ‘verkennen’. Hinterland achter Sunshine Coast. Met nog een wandeling over de vulkanische bergen, Glass House Mountains.

We hebben nog op een aantal vreemde maar toffe plekken gekampeerd. Anders dan de free campingsites in the middle of nowhere. Zo hebben we gekampeerd in de tuin van een bar. De eigenaar had een groot stuk grond achter zijn bar en vond het wel gezellig als er toeristen kwamen. Want het was een dorpje, die je waarschijnlijk niet eens zult vinden op de kaart ‘Lowmead’. En ook bij achter een benzinestation in ‘Ross Creek Storen QLD’. Heel lux, omdat we stromend water hadden en een toilet haha. Tja, je begint het te waarderen.

Net voordat we aankwamen in Brisbane nog één mooie lookout, met een uitzicht over de stad. Tijdens de wandeling zien we een twee of drie meter lange slang de weg over steken. Nou het filmpje staat op Facebook, dus die kunnen jullie opzoeken.

En uiteindelijk ik ben in Brisbane! Ik ga hier proberen te Couchsurfen en oude bekende opzoeken van mijn trip Darwin - Alice Springs, vier of vijf maanden geleden. Ben benieuwd hoe me dat afgaat!