17 enkeltje

Na een regenachtige nacht in Brisbane, verlaat ik Vincent en rij ik richting Sydney. De enige vraag die ik mezelf stel is; zal ik langs de kust reizen of inland? Ik ben al in Gold Coast en Byron Bay geweest en toch zou ik er graag terug willen. Fantastische tijd daar gehad (half jaar geleden). Maar soms moet je goede herinnering aan een plek maar behouden. Misschien valt het een tweede keer wel tegen…

Ik begin mijn trip dus met de inland route. Dus ik rij alleen een route die niet zo toeristisch is.
Opnieuw een mooie rit tussen een golvend groen landschap. Ik rij naar een berg (of nou ja, een heuvel) geheel uit grijs gesteente. Het is als Uluru, alleen dan grijs (Bald Rock NP). Ook heb ik een natuurlijke piramide beklommen in Girraween NP. Beide een bezoek waardig, met een stevige klim. Het was echt ongelofelijk stijl met een egaal grijs oppervlak. Je moest er zijwaarts oplopen of zigzaggend om de top te bereiken. Aldaar was het uitzicht adembenemend. Het was nog steeds licht bewolkt, maar ik kan me niet voorstellen dat je deze reusachtige rots(en) bewandeld (zonder schaduw).

Ik vervolgde me reis naar “the capital of county music of Australia”, Tamworth. Een mooie zonnige dag bracht me in dit stadje. Net iets te groot om echt een western dorpje te zijn. Maar nog steeds leuk om te bezoeken! En hier zou ik ook een jaartje ouder worden. Tja, toch vreemd als je alleen reis, maar gelukkig had ik goed gezelschap. Tamara (NL) was hier, dus ik was niet eenzaam op mijn verjaardag. We zijn samen gaan eten in een leuke Austalische bar. Ik had een heerlijke hamburger.
Samen hebben we nog de omgeving verkend. Zo zijn we naar een lookout gewandeld die letterlijk “adembenemend” was (vanwege de klim). Tamword ligt in een vlakke vallei omgeven (aan de horizon) met bergen. De rit in de auto was ook mooi… Een slingerweg brengt je dor de heuvels.

Na dit stadje, vervolgde ik mijn weg naar de kust. Een route met veel motorrijders. Ja, ik zag mijzelf alweer rijden. Het was een mooie route door de bergen. Ik heb nog langs de afgrond van een canyon gewandeld. Overweldigende waterval(len) vallen van de rand de canyon in. Een mooie wandeling en prachtig om te zien (Tia Falls / Apsley Falls)! Echt verbluffend en bijna geen toeristen, een geheim dus haha.

’s Avonds kom ik aan in Port Macquarie. De wikicamps app (voor gratis campingsites) vertelt mij een locatie aan het strand om te overnachten. Waarom niet… Als ik er arriveer, ben ik eigenlijk niet zeker van de overnachting, het voelt als illegaal kamperen. Dus ik vraag het een (oudere) vrouw, kan ik hier overnachten? Zei zegt, maak je niet druk. Je kunt hier prima overnachten, lacht ze. Uhhh, ok en toch twijfel ik een beetje. Tot ze verteld dat ze voor de lokale rechtbank werkt. Dus geen politie die je arresteert. Tja, dat was overtuigend genoeg voor mij haha dus heb er drie dagen doorgebracht. Met een aantal heerlijke stranddagen. Tja, ik moet ook zou af en toe aan mijn vakantie denken. Dus lekker relax gedaan en genoten van zonovergoten dagen! Heerlijk wakker worden aan het strand, wat wil je nog meer? Maar om toch iets actiefs te doen en te ondernemen ben ik naar een Koala Hospital geweest. Als mensen Koalas vinden die aangevallen zijn door honden of aangereden zijn, komen ze hier terecht. En helaas, je ziet er genoeg.

Na de stranddagen in Port Macquarie ga ik richting Newcastle. Waar ik onverwachts toch iets langer blijf dan gedacht. Maar eerst de route, want het gaat immers niet om de bestemming maar om de weg naar de bestemming (uhm, wijs hè). Een mooie route langs de kust. Een ook hier lege stranden.
Ok, Newcastle omdat ik me verhaal moet vertellen. De eerste dagen breng ik door bij Micheal. Een goede kerel die iets jonger is dan mij. Hij woont mooi en na binnenkomst zijn er nog twee couchsurfers (mensen die overnachten bij iemand die gratis onderdak biedt, zoveel beter dan een hostel). Twee Duitse dames, die na vertrek worden afgewisseld door de kunstzinnige Nathalie uit Seatle (VS). En ze kon Nederlands spreken (ze had een jaar in Nederland gewoond tijdens een student-uitwisselings-project). En bij Micheal was het fantastisch. Hij me zelfs de sleutels van zijn huis. Ik kan dankzij hem nu 1 liedje spelen op (electric) basgitaar. We deden in- en outdoor klimmen en swagelining (op een lijn lopen tussen twee bomen). Plus we gingen naar vrienden van hem die een optreden gaven in een bar (ze zijn ook te horen op de radio, dus vrij goed). Ook hadden we een Jazzavond met zijn vrienden bij de lokale bar. Geweldig, niet zo vreemd dat ik hier iets langer verblijf, toch? Volgens mij ben ik na ongeveer een week vertrokken, misschien tot ziens…

Ik besluit me reis te vervolgen maar vervolgens wordt ik de politie aangehouden. Wat kan dat nu zijn?
Ok, ik heb me cliffhanger nodig. Volgend verslag lees je het… haha