12 Zonsondergang - Reisverslag uit Kununurra, Australië van Sjors Quaedflieg - WaarBenJij.nu 12 Zonsondergang - Reisverslag uit Kununurra, Australië van Sjors Quaedflieg - WaarBenJij.nu

12 Zonsondergang

Door: Sjors Quaedflieg

Blijf op de hoogte en volg Sjors

03 September 2014 | Australië, Kununurra



De drie auto’s komen aan in Broome. We verkennen de stad, en besluiten om naar Cable Beach te gaan. We zijn nu drie a vier weken onderweg. We hebben samen een nacht aan het strand. En gaan naar een free campingsite 30km uit Broome om te overnachten. Een mooie plek met allemaal kleine krabbetjes in de avond. De volgende dag zou er het één en ander veranderen

Gina moet in een aantal dagen in Darwin zijn en besluit in Broome een vliegticket te boeken. Tegelijk besluiten de overige reisgenoten om naar een betaalde camping te gaan en een paar naar een hostel. Met mijn reisgenoten, Loris en Lea, eten we in hun hostel. ‘s Avonds rij ik naar camping aan de kant van de weg. Verbazend genoeg reizen heel veel mensen die heen en weer. Elke avond zie je dezelfde mensen. Ik ontmoet ook de Duitsers waarmee ik van Cairns naar Darwin ben gereden, Johannes en Chrissie. En elke dag hetzelfde ritueel, wakker worden, ontbijten, naar Cable Beach en de stad in voor de bieb (internet) en lunch, ’s avond eten in het hostel om vervolgens naar de camping te reizen. Dat is een relaxte dagritme, of niet?

Ook wil ik in Broome een baan zoeken. Dus loop ik een aantal resorts af met een CV onder mijn arm. Loris en Lea zijn ook opzoek naar een baan. Maar konden niets vinden binnen twee uur en willen de trip vervolgen. Ik wil graag een baan en vind dagritme wel lekker. Dus besluiten we op de splitsen. Ondertussen heeft een deel van de groep (deel van de vrouwen) een baan. Een ander deel van de groep, waarmee we samen reisde geduurde de week besluit door te reizen. Dus valt de groep uiteen.

Na het reizen met travelmates voelt het eigenlijk best oke om even alleen te zijn. Dus voor mij voel het niet als iets negatiefs. Mocht ik geen werk vinden deze week, besluit ik ook door te reizen. In deze week gebeurd ook iets naars. Mijn oma overlijd. En helemaal aan de andere kant van de wereld ben ik. Ik heb veel contact met het thuisfront. Natuurlijk voelen de dagen in deze periode vreemd. Al ik nu alles intenser te zien. Ik begin meer te waarderen waarom ik dit gestart ben en waar ik nu ben. Het lijkt net of je meer open staat voor prikkels. De avondzon lijkt nog mooier in de zee te zaken en de lucht lijkt intens fel rood. Het lijk soms net een schilderij waarbij de lucht van hemelsblauw naar goudgeel, vuurrood en dieppaars tot nacht vullend met telbare glinsterende sterren verandert.

Voor de afleiding besluit ik toch aan het eind van deze week te vertrekken. Ik kan wel wat afleiding gebruiken. Dus vervolg ik mijn weg met nieuwe reisgenoten. Omdat ik in Broome geen werk kon vinden, hoop ik iets te vinden onderweg richting Darwin.
Samen met Amir (Italiaan), Manuel (Portugees) en George (Spanjaard) vervolg ik het avontuur. De avonden zijn vermakelijk Manuel en Amir spelen drum en George speel citaar (een soort gitaar). Tijdens een overnachting op een camping ontmoeten we een anders stel, zij spelen didgeridoo en drum. Dus muzikale avonden met het kampvuur dat danst op de muziek.

We stoppen op een aantal plekken. We zien een grote en dikke Bilboa (boom), wandelen in Fritsroy Crossing. En verkennen de oostzijde van de Kimberly’s Nationaal Park. De laatste is een onverharde weg. Helaas is één creek/waterstroompje te diep voor mijn auto dus we parkeren de auto en besluiten te wandelen. Het is best een eind en een aantal 4wd jeeps passeren ons. Voor de gein gaan we maar liften en… het werkt. We zien een hot spring (Zeebeedee) en verkennen nog een aantal andere plekken (Emma Gorge). Tijdens het liften worden we opgepikt door 2 dames. Ze vragen wat we doen en waar we heen gaan. Het zorgt ervoor dat we twee nachten in het huis van de twee dames kunne overnachten.

Het dorp heet Kununurra, Ook hier probeer ik werk te zoeken en samen met de drie andere reisgenoten vinden we een baan binnen vier uur. We gaan pompoenen plukken. Zwaar en saai werk maar het verdient geld. Ik verblijf de komende tijd in Kununurra en boek een gezellig hostel. Tegelijk ontmoet ik de Fransen van mijn vorige Routetrip, Thibaud Emmely en Manon. Zij verblijven op een camping waar ik ook een aantal avonden heen wandel. Het zorgt ervoor dat we een aantal mensen leren kennen. We krijgen een gratis etentje, worden mee uitgevraagd (op kosten van en manager) en krijgen gratis een fles drank van een ander persoon.

Op het werk ontmoet ik een Schot, Rory, die met samen met mij El Questro in de Kimberly’s wilt zien. Hij heeft een 4wd jeep. Samen bezoeken we dit deel van het park. En natuurlijk, het is onwijs mooi. Palmbomen en glashelder water tussen de bergketen in.
De rit er naartoe was al een avontuur. We moesten vrij diep water (meer dan een meter!) met de jeep doorkruisen. Een geweldige rit…

Na twee weken besluiten we door te rijden naar Darwin. Voor mij een stop om met nieuw gezelschap door te reizen naar Cairns. Ik was ongeveer vier maanden geleden in Darwin. Dus één nacht is voldoende en de volgende dag vertrekken. Samen met Miguel en George vervolg ik de weg naar het tropische Darwin. Diezelfde dag komen we aan in het donker.
Morgen ga ik mijn nieuwe reisgenoten ontmoeten. Een nieuwe reis en een nieuw vervolg.
Cheers…

  • 03 September 2014 - 19:06

    Rosalie:

    Pompoenen plukken... dat gaat wel goedkomen met jouw CV straks :)

  • 03 September 2014 - 20:20

    Roy:

    Echt heel leuk de mensen die je allemaal ontmoet en zo op die manier weer meer mensen ontmoet, andere plekken ziet en dingen krijgt.

  • 03 September 2014 - 21:18

    Trudy:

    Ge-wel-dig! Al die mensen van verschillende nationaliteiten die je ontmoet!

    En wat beschrijf je het stuk je mooi, waarin je je emotie uit nadat je hoorde dat oma was overleden.
    Ja, het lijkt dan net alsof je nog intenser iets kan beleven als een emotie je aangrijpt.
    Vaak heb je dan nog meer oog voor detail en elk zintuig wordt geprikkeld.
    Mooi verwoord, hoor en zo herkenbaar ook.

    Je bent een gelukkig mens daar, Sjors! Houden zo!
    X

  • 04 September 2014 - 14:36

    Jo:

    Wel terug komen he! Want het leven is niet altijd een feest. Maar geniet er maar lekker van want een jaar is zo voorbij.

  • 05 September 2014 - 21:41

    John En Ditty:

    Weer mooie verhalen met veel leuke belevenissen. Niet te vaak vast gaan zitten met de auto hoor, is zo'n gedoe! Blijf genieten, je hebt er al een half jaar opzitten. De tijd vliegt, veel plezier en pas goed op jezelf, doei. Dikke knuffel uit Maastricht !!!

  • 10 September 2014 - 08:04

    Inge:

    Je hebt de ozzie way of life goed te pakken, hou hem nog even vast! :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sjors

Actief sinds 18 Feb. 2014
Verslag gelezen: 355
Totaal aantal bezoekers 14621

Voorgaande reizen:

12 Januari 2015 - 12 Januari 2015

Azie

11 Maart 2014 - 13 Maart 2014

Down Under

Landen bezocht: